Ձոն Ֆեյսբուքի մասին

Ֆեյսբուքի տիրակալը

Մարդ կա ֆեյսբուքն է շալակած տանում,
Մարդ կա ելել է շալակը ֆեյսբուքի:
Դու որ սխալվել, սակայն չես ստել,
Ջնջել ես հաճախ, բայց նորից գրել,
Դու, որ սայթաքել ու post չես արել,
Անտեսվել, սակայն երբեք չես տխրել, Այլ մագլցել ես ստատուսից ստատուս,
Գրել ես անվերջ ու դիզել լայքեր`
Քո բյուր լայքերից առնելով թևեր…
Եղել ես Sign in, որ ֆեյսբուք տեսնես,
Որ անօրինակ online-ը տեսնես,
Բոլոր tool-երով դու նրան զգաս,
Լայքերով խնդաս, unfriend-ը սգաս,
Եղել ես իբրև նրա բլոգերիկ, Որ համացանցը զգաս քեզ մոտիկ,
Որ ֆռենդության չափերը տեսնես,
Ծպտված ֆեյքի խաբելը տեսնես,
Որ չվախենաս ու delate չանես
Հիմար ստատուսի դեմքը խարանես…
Ահա թե ինչու դու այսքա՜ն տարի
Դու՛, որ հարազատ ծնունդն ես ֆեյսի
Գրում ես անդուլ, առաջ ընթանում,
Գրում ես այնքա՜ն երկար, անտրտում Ասես ֆեյսբուքն ես շալակած տանում:
Մարդ կա ֆեյսբուքն է շալակած տանում
Մարդ կա ելել էլ շալակը ֆեյսբուքի:

Նա ով ելել է շալակը ֆեյսբուքի,
Ֆեյսբուքում երբեք անլայք չի մնում,
Գիտի, թե ում է և ինչու լայքում,
Ում ստատուսին է շահով լայք տալիս,
Ում փոստի վրա ստից ծիծաղում,
Ում հետ ժամերով քոմենթով կռվում,
Հարկ եղած դեպքում և տանուլ տալիս:
Վերից է նայում շատ քիչ լայքվածին,
Չի լայքում երբեք իրեն չլայքածին,
Իսկ հայտնիների, պաշտոնյաների աղջկան, որդուն
Սիրուհուն անգամ, կամ քարտուղարին
Ո՜նց է լայք անում, ո՜նց է քոմենթում ու շողոքորթում...
Որտեղ մի ստատուս սենսացիոն լինի,
Ներկա է նման` անպոչ գդալի,
Հեշտ զրպարտում է ու քոմենթ գրում,
Նույն հեշտությամբ էլ ջնջում ու գնում: Ամեն ինչից շատ, ամեն ինչից վեր,
Հարազատ էջից ու փոստից ավել,
Աշխարհում նա իր նկարն է սիրում:
Սու՛տ է: Նկարի լայքերն է սիրում:
Ամեն ինչից շատ, ամեն ինչից վեր,
Նա ֆեյսբուքի մեջ շփումն է սիրում:
Սու՛տ է: Նա շփման ավարն է սիրում:
Ամեն ինչից շատ, ամեն ինչից վեր
Սիրում է կյանքում նա իր Profile-ը, Profile-ն է սիրում Ու նրան տիրում:
Ցանկացած գնով գրում է մի բան,
Փորձում երևալ խելոք ճառասան,
Անվերջ բամբասում և կամ հայհոյում, Գրում է այսպես և տարեց տարի,
Ելնում է այսպես շալակը ֆեյսբուքի:
Մարդ կա ֆեյսբուքն է շալակած տանում,
Մարդ կա ելել էլ շալակը ֆեյսբուքի:

ՀԱՅԿ ԿՈՆՋՈՐՅԱՆ, Պատմաբան

12 Նոյեմբերի 2015