Զարթում եմ կաֆե շոփում։ Չգիտեմ, ոնց եմ եկել այստեղ։ Պատուհանից դուրս Ամստերդամն է։
- Էս ի՞նչ տվիք կերա, ախչի։
Հարցնում եմ վաճառասեղանի հետևում բաժակ չորացնող ծտին։
Վիկինգների սունկ։ Դու չուզեցի՞ր։
Ինչ ոռի գլխացավ ունեմ։ Ոռի համ հանելը խաղ ու պար չի, ամեն մեկի,խելքի բան չի… էհ՜…
Վահէ Ավետյան
No comments:
Post a Comment